Hoe bedoel je out of my comfortzone. Een blog schrijven over mijn bekkenbodemproblemen dat ging nog wel. Maar een blog over mijn crea bea actie? Straks vind iedereen mij een freak! Wie maakt er nou een ketting van haar eigen borstvoeding? Jak! Nou, ikke dus. En ik zal je vertellen waarom.
Na 9,5 maand ben ik definitief gestopt met Noah zelf te voeden. Ik had vanaf zijn geboorte hem dag in dag uit dicht tegen me aan gehad tijdens het voeden, van 8x per dag tot 5x per dag en op het laatst tijdens het afbouwen 2x per dag. Als je zo verbonden bent met elkaar, is het best gek om daar ineens afscheid van te nemen. Op werk had ik me drie slagen in de rondte gekolfd. Ze zeggen wel eens dat het lastiger is voor mensen om iets los te laten, waar ze veel in geïnvesteerd hebben, nou dat bleek. Die kolfmachine verbannen naar ons berghok, daar had ik dan weer minder moeite mee. 😉 Maar het idee nooit meer zo verbonden te zijn met Noah als tijdens het voeden, zat me niet lekker.
Om het voor mezelf gemakkelijker te maken, ben ik gaan rondneuzen op internet. Hoe doen andere vrouwen dat? Hebben die daar ook last van? Of is it just me and my hormones? Tijdens één van mijn zoektochten kwam ik op Etsy.com terecht, the real deal voor crea bea's. En daar zag ik veel vrouwen die aanboden een ketting te maken van je eigen borstvoeding. Ik vond dat een beetje vreemd. Na 9 maanden mijn eigen borstvoeding afkolven, in zakjes doen en invriezen of meegeven aan de crèchejuf ben je wel wat gewend. Maar het opsturen naar een vreemde die er dan een ketting van maakt? Dat was wel de grens. En wie zegt dat je straks je eigen borstmelk om je nek hebt hangen en niet die van één of andere geitenwollen sok uit Lutjebroek of gewoon koemelk, omdat ze die van jou, 'Oeps!', zo omver liet lopen door haar dikke crea bea kat met zelfgebreide sokjes aan?
Een paar dagen later dacht ik alleen nog steeds aan die ketting, vreemd genoeg. Toch maar weer even kijken op Etsy. En jawel, daar zag ik een meisje uit Canada die doe-het-zelf pakketten opstuurde. Bingo! Dit zou 'm worden. Zo wist ik zeker dat het gemaakt zou zijn van mijn eigen moedermelk. Tegelijkertijd leek het me een mooi ritueel om zo afscheid te nemen van mijn voedingsperiode. Omdat ik aan het opdrogen was, heb ik met spoed het pakket aangevraagd. Ik had het binnen een week!
Hoe ik aan de slag ben gegaan met potten en pannen kan je hier lezen. Het is allemaal niet zo ingewikkeld. Het kost alleen wat tijd en geduld. Mijn ketting is af nu. Ik zal je eerlijk zeggen dat ik hem nog niet gedragen heb. Misschien ga ik dat wel nooit doen. Daar moet ik geloof ik toch ook weer een drempeltje voor over gaan. Want wat nou als mensen vragen waar ik die ketting vandaan heb? Of wat er in dat medaillon zit? 😉 Maar een mooie blijvende herinnering heb ik wel en het letterlijk een plek gegeven. Ik ben heel benieuwd hoe jullie afscheid hebben genomen van je voedingsperiode. Laat je het me weten?
8 Responses