Een blog over kerst zou ik zo kunnen schrijven. Ik ben maar wat blij namelijk met onze eerste kerstboom ooit in ons nieuwe huis. Echt, ik werk als een os en ik hou van mijn werk, maar stiekem hou ik het meest van kneuterig op de bank in je thuispak met de kaarsjes aan. 
En voor zo iemand als ik is er dan niets heerlijkers dan samen de kerstboom optuigen, alle zelfgemaakte kerstversiersels van Noah (bedankt crèchejuffies, ik ben er echt blij mee!) ophangen en tot slot kerstkoekjes of een feestelijke tulband bakken zoals mijn moeder dat vroeger deed. Oooh laat die kerstvakantie nog maar even duren. Ik kan nog wel twintig koppen Christmas tea van Harrods op (verslavend) met kerstmuziek op de achtergrond die al lang niet meer bij dit seizoen past met ontluikende narcissen langs de kant van de weg (let it snow, let it snow, let it snow..).
Dagje uit in de kerstvakantie
Met mijn beste vriendin ben ik heerlijk gaan winkelen in Haarlem. Helemaal gezellig met al die sfeerverlichting. We hebben de grote straten vermeden en zijn de kleine boutiekjes en koffietentjes ingedoken. En mocht je nog een dagje uit willen juist met kids, dan blijft wat mij betreft Boerderij 't Geertje een aanrader, ook in deze tijd. Misschien juist wel nu, want ze hebben de hele boerderij omgetoverd in een soort Kerst beleving. Je kan 
er marshmallows roosteren boven een vuurtje, een groot geschilderd kerstverhaal van Kikker voorlezen, pakjes gooien in de schoorsteen, klimmen en glijden in de grote hooiberg en natuurlijk ook nog steeds pannenkoeken eten, ponyrijden en de geitjes voeren. Noah had in ieder geval dikke pret met zijn neefjes en nichtjes daar!
Mama, ik hou van jou..
Echter mijn mooiste moment in deze feestmaand, ging niet over de kaarsjes thuis en de lampjes in de stad, maar over het kleine mannetje met een lichtje in zijn hart. Op een donkere ochtend, zo rond 7:30u op 6 december, stond hij aan ons grote bed. Ik tilde hem op, legde hem naast mij neer. En voor ik het wist, had ik een nat neusje in mijn nek en klonk er een lief stemmetje in mijn oor: 'Mama, ik hou van jou..'
Ze zeggen wel eens dat je de eerste keer dat je geliefde het zegt, nooit vergeet. Ik vergeet deze keer nooit meer. Zo onverwacht, zo echt en liefdevol. Ik wist niet eens dat hij het al kon zeggen, laat staan begreep. Met het lichtje uit zijn hart stak hij mijn lichtje aan die ochtend. En kletste hij vervolgens lekker door dat het 'donker buiten, nog niet licht' was.
Weten jullie nog wanneer je kindje voor het eerst zei: 'Mama, ik hou van jou?' Of heb je een ander moment dat je koestert en dat jouw lichtje doet branden in deze donkere dagen? Ik ben benieuwd, laat het ons weten in een reactie.
Noah en ik wensen jullie veel licht en liefde toe voor 2016! En een heel warme Kerst met elkaar.
Liefs,
Chantal & Noah
